Mijn steun en toeverlaat

Lola is haar naam. Het is een hond met een verhaal. Net na de begrafenis van WIm ben ik haar gaan ophalen bij de fokker van Tollers. Lola was al zeven en al minder interessant dus zochten ze een opvanggezin. Ze heeft nog kennis gemaakt met WIm. Toen Wim en ik de laatste vakantie naar Zeebrugge vertrokken bracht ik haar terug. Wim overleed op 2/11/2014, na de begrafenis haalde ik Lola terug op. Ze moest niet meer terug naar de fokker. Nu bijna acht jaar later is ze nog altijd alive and kicking. Ze is intussen 14 jaar oud. Ik besef zeer goed dat het snel kan gedaan zijn. Maar daar denk ik nog niet aan. Ik leef in in het nu en ben dagelijks dankbaar dat ze er nog is.