Sapvastend het nieuwe jaar inzetten, valt best mee hoor.

Ik maakte een afspraak met mezelf, als alle uitdagingen sinds 2015 achter de rug zijn, ga ik iets doen voor mezelf, met focus op mijn gezondheid.  Na de positieve aanpak van mijn klierkoorts, kreeg ik er immers pre-diabetes bij. Waarom toch?  Wat wil dit me nu weer vertellen?

Ik ga dit zomaar niet tot een èchte diabetes laten komen. Mijn hele leven lang medicatie slikken, geen haar op mijn hoofd die dat overweegt.  Dus kwam ik de deal met mezelf na en startte ik het nieuwe jaar met een gezondheidskuur. Mooie symboliek toch. Over waar en met welke organisatie ik zou gaan vertrouwde ik erop dat op het juiste moment de juiste informatie mij zou toekomen.

De wet van aantrekking deed zijn werk. Ik kon niet meer naast dat ene aanbod kijken gepromoot via allerlei kanalen :  ‘Sapvasten in de Algarve’!, en oh, vertrek voorzien op 30/12 klonk me als muziek in de oren. Ik had genoeg gefeest en had geen zin om op oudjaar ook nog eens aan de feestdis te zitten..  4 feestjes op 2 weken tijd achter de boeg, mijn innerlijke stem zei dat het  even GENOEG was. Ik luister alsmaar meer naar die innerlijke stem en lichaam dus ik ging boeken. Na de aanmoediging van mijn kinderen boekte ik maar liefst 3 weken sapvasten in Portugal. Ik ging ook nog eens in op de promotie actie ‘2 weken betalen = 1 week gratis’. Nooit eerder was ik zolang van huis weg, maar ik had een doel voor ogen :   op een natuurlijke manier die prediabetes aanpakken zodat ik zonder medicatie  helemaal gezond zou zijn.

Uiteindelijk kwam er een zeer verdrietige kink in de kabel van mijn vertrek. Mijn 93-jarige schoonvader Robert koos ervoor om op 2^de kerstdag deze wereld te verlaten. Hij was op, het was genoeg geweest. Zijn begrafenis was op 30/12, mijn voorziene vertrekdatum.

Wordt vervolgd…