3 keer per dag ga ik hier wandelen met Lola, ’s ochtends is dat al tamelijk vroeg en meestal een grote tocht doorheen het beschermde natuurgebied, de Fonteintjes. Heerlijk om te ervaren hoe de natuur ontwaakt en zich klaar maakt voor een nieuwe dag. Omdat + en – of de wet van polariteit één van mijn stokpaardjes is, ervaar ik zelfs op deze tocht deze natuurwet : links van dat natuurgebied is de Kustlaan waar je niet om de drukke ochtendspits heen kan. Rechts van mij is dan de zee en het lege strand waar letterlijk nog niemand te speuren valt. Het is pas sinds een paar jaar dat ik hiervan bewust van was ; dat de drukte en de stilte zo dicht naast elkaar liggen om zelfs in elkaar over te gaan. Met andere woorden tijdens mijn dagelijkse ochtendwandeling geniet ik van de stiltekant die me automatisch op de stilte in mezelf wijst zodat ik met de glimlacht ook de drukke kant van de Kustlaan en in mezelf kan accepteren. Van balans gesproken:-)
En dan nog even de goede raad van mijn moeder en kustbewoners meegeven over mijn ochtendwandeling! “Maar kind toch, wat doe jij nu toch weer? Waarom ga jij daar aan zee toch elke dag het gevaar kan opzoeken? weet je wel dat illegalen de duinen kiezen als slaapplaats? stel dat je overvallen wordt, dat je verkracht wordt, jong toch, ga de problemen toch niet gaan opzoeken”. Steeds is mijn antwoord dat hun bezorgdheid vanuit hun eigen angst voortkomt”
Tot deze morgen ik getest werd op hoe sterk ik in mijn vertrouwen sta. Van ver zag ik een dronken man op Lola en mij afkomen, ik geef toe dat er in mij iets gaande was, ik observeerde het maar plakte er geen verhaal aan vast. Ik liet het moment van elkaar passeren plaats vinden, knikte goeiemorgen, de man gings zelf een stapje opzij om mij door te laten, mijn hond deed wel raar, Lola rook toch wel onraad. Maar ik straalde een kracht en misschien ook een zekere beleefde afstandelijkheid en zette mijn toch verder.
Lieve lezer, hoe ga jij om met momenten van angst?
Of zijn die angsten eigen verhalen die je hebt gefantaseerd?
Heb je ook zo’n moment waar je innerlijke angst voelde maar er niet aan toegaf en wat was je conclusie?
Als ik 8 reacties krijg, l8 de dag mij tegemoet.
Weet en vergeet nooit dat de andere kant van angst LIEFDE is…