Een week vol van verbinding

Bye Bye Zeebrugge, het is weer een fantastisch verblijf geweest. Weer zoveel mooie herinneringen om te koesteren.

Zondagavond aangekomen en veel uitgeladen, alle materiaal voor de goodie bags voor de CHANGE@School Day, collectors items van de eerste CHANGE-Magazines. Mensen krijgen altijd waar voor hun geld.

De hele maandag bezig geweest met de voorbereiding van het event van morgen op de symbolische datum12/12. Al vroeg uit de veren helemaal happy want ik had een goede nacht gehad. Ik ben een super goede slaper alleen de nacht voor een event doe ik geen oog toe. Maar dit keer wel en was daar zo blij om.

Om 8u dinsdag dan weer alles ingeladen om dan op de mooie locatie van Caroline Dellaert weer alles uit te laden:). De foto’s, video’s, dansjes, spelletjes, 1-woorden bij het afscheid omvat alles hoe de dag was voor alle aanwezigen.

Met een blij gevoel naar huis/Zeebrugge gereden waar mijn hondje Koffeetje dringend wilde gaan wandelen. Ik had hem beloofd dat de woensdag helemaal zijn dagje zou worden. Dat begon al om 7u op een donker strand, met het balletje gooien waar hij dan dartel naar huppelde. Ik werd er instant blij van samen met de vele herinneringen van de dag voordien waar ons innerlijk kind ook zoveel aandacht kreeg. Ik voelde dat ik de hele tijd met een glimlach van hier tot daar aan wandelen was. Toen ik met mijn laarzen in de kleine plassen van de grote zee aan het springen was wist ik dat mijn innerlijke kind nog aan het nagenieten was van de dag voordien.

Woensdagavond lekker gaan dineren in restaurant Tijdok met soulsister Iele. Is altijd zo hartverwarmend en gezellig. Nakaarten over de CHANGE@School Day en plannen maken voor de CHANGE@WOrk day die ik onder andere samen met Iele wil organiseren.

Een lazy donderdag ontstond vanzelf met een etentje in de Coin des Copains in Blankenberge met Guy, een vriend van toen ik 16 jaar was.

En dan vrijdag… gaf mijn lichaam aan dat het tijd was om even niets te doen. Ik keek nochtans uit naar de sessie met kindertolk Siska, ideaal zo na dat thema dat op 12/12 iets in gang gezet had. Maar het mocht niet zijn, mijn vermoeide lichaam gaf aan dat ik alle afspraken moest annuleren, zo ook het etentje met Ann Van Mello, een trouwe bezoeker aan mijn yogasessies op het strand van Zeebrugge.

Vandaag zaterdag voel ik me beter en wilde ik er weer in vliegen maar vandaag zijn het technische uitdagingen die mij zeggen dat de rust en het niets doen nog even mogen blijven duren. Dus inpakken en wegwezen. Nog een laatste fikse strandwandeling met Koffeetje in volle dankbaarheid voor zoveel mooie momenten die ik zal blijven koesteren. Nu naar Herent met open hart, zonder verwachtingen maar wetende dat er weer zovele kleine dingen gaan zijn die een mens gelukkig maakt. Het is een cliché maar zo waar:

Geluk zit in zovele kleine dingen verpakt maar je moet ze zelf uitpakken.

Tot een volgende keer.