De reeks “10 jaar zonder Wim ‘ is een eerbetoon aan het leven van Wim Schamp die op 60-jarige leeftijd overleed op Allerzielen in 2014. Wim was uniek, geestig, slim, actief en creatief en nog zoveel meer. Net zoals filosoof Cicero zei is het leven kort maar je pas sterft pas als er geen herinneringen meer worden opgehaald. Daarom interview ik dit jaar graag een aantal personen met wie Wim een speciale band had. Dit keer is dat Bub Dourée, voetbalvriend van in de tijd van de Zwarte Duivels in Oud-Heverlee. Bub heeft over de creatieve ideeën die Wim aanbracht, over de vriendschap die 10 jaar lang zeer intens was. Hun wegen scheidden toen beiden een gezin startten en de voetbal plaats maakte voor het gezinsleven. Bub is intussen op pensioen, pendelt tussen Meldert en Portugal en wil ooit het boek uitgeven dat hij aan het schrijven is over zijn vader. #Wimschamp #10jaarzonderWim #memories #thedeathofpeaceofmind #lifeisbeautiful #lifeisbeautiful #herinneringenstervennooit #zwarteduivels Er is een Facebook pagina Schamp-Stories https://www.facebook.com/profile.php?…
Als afsluiter deze quote van Augustinus waarom deze reeks:
“Wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd. Noem me zoals je me steeds genoemd hebt. Spreek tegen me zoals weleer, op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest. Lach om wat ons samen heeft doen lachen. Denk aan mij. Spreek mijn naam uit thuis, zoals je het altijd hebt gedaan. Zonder hem te benadrukken, zonder zweem van droefheid. Het leven is wat het altijd geweest is. De draad is niet gebroken! Waarom zou ik uit je gedachten zijn? Nee, ik ben niet ver, maar juist aan de andere kant van de weg. Zie je, alles is goed. Je zult mijn hart opnieuw ontdekken en er de tederheid terugvinden. Dus, droog je tranen en ween niet, als je van mij houdt.” Augustinus