Gina's Change
Troostende gedachten…
okt
voor nabestaanden maar ook voor stervenden..
Zoals ik open in mijn boek schrijf en ook in mijn laatste blog deel had ik tijdens dat laatste jaar van WIm zijn leven zeer diepgaande gesprekken met hem. Zoals steeds tussen ons waren de gesprekken lang, diepgaand en soms confronterend. WIm had er enorm veel aan omdat hij thema’s zoals zijn ziel, de nakende dood, leven en dood vroeger steeds links had laten liggen maar er toen zoveel aan had.
Daarom deel ik de 3 vragen waar het leven (en dus de dood want die hoort bij het leven) om draait, ik zet ze zowel in de ‘we’-vorm en hertaal ze meteen in de ‘IK’-vorm omdat dit soms nog méér het hart raakt :
- Wie zijn we? -> Wie ben IK?
- Waar komen we vandaan? -> Waar kom IK vandaan?
- Waar gaan we naar toe? ->Waar ga IK naar toe?
IK ga het hier bij laten, wil hier niet teveel woorden meer bij produceren. Allerheiligen en Allerzielen zijn dagen om de doden te herdenken en hen te danken voor hun leven hier.
Terwijl je dat doet kan je bovenstaande vragen hun werk laten doen. Geniet van wat er allemaal door ontstaat in je gedachten en gevoelens.
WIl je er graag over delen dan kijk ik uit naar je reflecties.
Met positieve groet
Gina De Groote
Wie ben ik ? In het verleden definieerde ik me altijd als “moeder van”, “kind van”, “zus van”, “collega van”, “medewerker van”, “vrouw van”, “zaakvoerder van” ….
Tegenwoordig definieer ik me veeleer als “zoekend”, “heroriënterend”, niet wetend … en dat sinds het overlijden van mijn man Joris.
Wie ben Ik ? Een vrouw met een rugzak waar heel wat in zit …
Waar kom ik vandaan ? Van een multi-culturele migratie achtergrond, van een warm nest, van een zorgende omgeving, na een lange detour via het Verre Oosten geland in Leuven, van dat eigen nestje dat zich aan het oplossen is met de kinderen de deur uit, van die zorgende focus naar anderen nu zorgend naar mezelf kijken.
Waar ga ik naartoe ? Naar meer van mezelf ontdekken, naar meer blijheid, naar hier en ver weg, onderweg nieuwe ervaringen opdoen en veel, heel veel mensen ontmoeten … zorgend onderweg zijn zonder mezelf uit het oog te verliezen.
Thanks voor je warme, eerlijke en oprechte commentaar Nadine. Ik ben dankbaar dat ik je heb leren kennen, ik ken je enkel en alleen als Nadine, een unieke, warme vrouw. Niet alleen het verlies van onze dierbare echtgenoot verbind ons met elkaar, maar ook de zoektocht naar onszelf. MIjn boek eindig ik met de conclusie dat ik eindelijk geworden was wie ik ècht ben, nu weet ik dat dit blijft duren. Het is een lange weg om tot bij je eigen kern te komen. Ik wens je veel reisplezier. grtjs Gina