Ik ben een optimist, en jij?

Ben wat aan het researchen in het kader van het platform We are the CHANGE in wording. Van de stapel boeken die ik ter raadpleging meeheb, valt mijn oog op Word optimist! van Leo Bormans. Onderstaande inhoud trekt mijn volledige aandacht. Ik deel het graag met jou lieve lezer.

-Wie de oorzaak van positieve ervaringen bij zichzelf legt, heeft een optimistische levensstijl. Pessimisten leggen de oorzaak van positieve ervaringen buiten zichzelf en bij negatieve ervaringen geven ze zichzelf de schuld.

-Optimisten nemen hun goede gevoel ook mee naar andere domeinen van het leven, ze verbreden de ruimte voor het positieve en zijn ervan overtuigd dat de leuke ervaringen ook in andere domeinen zullen voorkomen. Mijn 82-jarige moeder maakte de oorlog mee en vindt nog altijd dat het leven een strijd is. Als ik haar antwoord dat het leven voor mij een avontuur is krijg ik een boze repliek. Ze kan er niet bij dat ik mij iedere ochtend afvraag welk avontuur de nieuwe dag weer in petto heeft voor. Ik laat dit uiteraard bij haar, het is haar uitgangspunt en  ze wilt haar blik niet bijstellen. Ik zie haar graag zoals ze is, maar zelf zou ik niet meer zonder het optimisme kunnen leven.

De optimist verlengt het effect van leuke dingen in de tijd, de pessimist verkort het -> wil ik graag concreter maken door de vraag te stellen hoe jij omgaat met de laatste 2 dagen van een veertiendaagse vakantie ? Een optimist zegt ‘we gaan die 2 dagen nog volop beleven alsof het weekend voor de deur staat’. Pessimisten gaan zuchten dat het bijna gedaan is, gaan hun valiezen al inpakken, en met een zuur gezicht en veel heimwee het vakantiegevoel met 2 dagen verkorten.

Kom je door dit te lezen tot een spontane conclusie welke ‘-mist’ jij bent? een optimist of een pessimist?

Wat zou het fijn zijn om hieronder een dialoog over + en – op gang te brengen?

Als ik 8 antwoorden krijg, dan l8cht de dag mij tegemoet:-)

Tot gauw.

Gina